|
Over deze
combinatie deden allerlei vage verhalen de ronde in de media. De
twee groepen zouden elk een set spelen en de laatste set samen,
maar de volgorde, daarover liepen de versies uiteen. Nou, het
zat zo: de twee ensembles speelden gewoon drie sets samen. De
4tuoze Matroze, een band met de bezetting zang/gitaar (mooie
stem, trouwens), accordeon, bas en drums. De show werd absoluut
gestolen door de qanun-virtuoos van Ensemble Qithara. En daarin
zitten verder nog twee slagwerkers: eentje op de conga's, die af
en toe ook bongo's of twee instrumenten tegelijk bespeelt en
eentje op bongo's en darbuka. Het repertoire bestaat uit
zeemansliederen, die verrijkt worden met Arabische ritmes,
Marokkaanse liederen die een Nederlandse tekst krijgen en een
paar stukjes onvervalste Arabische klassieke muziek, met name
aan het begin van de tweede en derde set, waarbij Qithara even
alleen speelt. De Czardas van Monti kwam ook nog even langs. En
dat klinkt verbazend goed! Ik had verwacht, dat drie sets in
dezelfde combinatie wel zou gaan vervelen, maar niks hoor, het
bleef boeien. Op het podium was niet zoveel bijzonders te zien:
een slagwerker pakte eens een ander instrument, af en toe werd
mooi tweestemmig gezongen. Maar de muziek was van begin tot eind
spannend, boeiend, interessant. De twee groepen klonken alsof ze
al jaren samen speelden. De qanun leek het wel tegen een
sologitaar te willen opnemen. En de sfeer was uitstekend. In de
loop van het concert waagden steeds meer dames zich op de
dansvloer en uiteindelijk ook één heer. En bij de sirtaki
huppelde de hele groep zowat de halve Ronde Weide over. Prachtig
was het! En nog gezellig ook.
|
